PALIMPSEST, 2016

 
 
Interactive installation

Instalacja ta jest kolejną naszą realizacją, do stworzenia której posłużyły nam wykonane przez Joannę fotografie kadrów filmowych z ekranu telewizora. O ile w poprzednich pracach wybrane zostały filmy o konkretnej tematyce ( "Przeszczep twarzy", "Człowiek z latarką" ) to w przypadku "Palimpsestu" mamy do czynienia z strumieniem obrazów, które pojawiają się przypadkowo . Można powiedzieć, że jest to "strumień telewizyjnej podświadomości", z którym mamy do czynienia jako odbiorcy. Jest jednak zasadnicza różnica między naszą podświadomością osobniczą zawierającą treści wyparte a rzeczywistością obrazu telewizyjnego, który jest nam zadawany całkiem świadomie i za nasza zgodą . Tak więc słuszniejszym wydaje się stwierdzenie, że w instalacji tej mamy do czynienia raczej ze "świadomością telewizyjną", chociaż jawi się ona jako przestrzeń nie do końca określona, złudna, na granicy przywidzenia czy koszmaru sennego. Kalejdoskop odsłanianych przez uczestnika zdjęć pokazuje groźny świat mass-mediów przepełniony przemocą oraz różnymi katastrofami zarówno realnymi jak i fikcyjnymi, co często zresztą jest nie do odróżnienia. Ruchem ręki podobnym do wymazywania ( malowania dłonią ) po ekranie możemy jednak podjąć próbę zmiany obrazu, ukształtowania go według naszej wizji, chociaż spotkamy się oczywiście z oporem materii w postaci nieprzewidywalności, nie wiemy jaki obraz pojawi się jako następny. "Palimpsest" nie prowadzi jednak do żadnego finalnego odkrycia, którego moglibyśmy się spodziewać z uwagi na znaczenie samej nazwy. Kolejne odsłanianie warstw uświadamia iż nie ma w nim ukrytego żadnego tajemnego obrazu do odkrycia, odnalezienia, jakiegoś podsumowania czy próby wyjaśnienia, jest to rodzaj pułapki, zapętlenia, labiryntu, który cały czas się rozrasta na skutek naszej interwencji.

To create this installation we used photographs made by Joanna from the TV screen. Kaleidoscope of photos exposed by the participant show a dangerous world of mass media , filled with violence, and various disasters, both real and fictional. With movement of the hand we can try to change the image to shape it according to our vision, but we do not know which frame will be next. This contemporary palimpsest is a kind of labyrinth, which continues to grow as a result of our intervention.